Ten artykuł jest owocem współpracy naszej redakcji z portalem internetowym weselnemedia.pl
Postrzeganie kolorów to złożony proces, który obejmuje kombinację czynników biologicznych, fizjologicznych i kulturowych. W zależności od osoby, niektórzy ludzie widzą dany kolor dokładniej niż inni. Istnieje wiele różnych dziedzin nauki zaangażowanych w badanie koloru, w tym fizyki, psychologii i neuronauki.
Naukowcy od dawna próbują wyjaśnić, dlaczego widzimy kolory. Różne kultury i artyści przedstawili własne interpretacje tego zjawiska. Nauka o świetle jest również ważna dla postrzegania kolorów przez człowieka. Na przykład, lampy fluorescencyjne wytwarzają chłodne, niebieskie światło. Podobnie, lampy żarowe wytwarzają ciepłe, żółte światło.
Postrzeganie kolorów zaczyna się od fal świetlnych uderzających w naszą siatkówkę. Fale te są przesyłane do naszego mózgu, który je przetwarza. Oprócz długości fali, nasze oczy i mózg reagują również na skład widmowy światła. Potrafimy również rozróżnić naturalne i sztuczne źródła światła. Niektóre kolory są bardziej intensywne niż inne. Kiedy nasze oczy otrzymują światło o określonym składzie spektralnym, doświadczamy innego wrażenia kolorystycznego niż wtedy, gdy widzimy ten sam kolor o innym składzie spektralnym.
Aby pomóc mózgowi nadać sens światu, mamy różne rodzaje fotoreceptorów. Czopki są ważne w procesie postrzegania kolorów. Są one wyspecjalizowane w wykrywaniu różnych długości fal świetlnych. Do najczęściej spotykanych typów czopków należą krótkie (S), średnie (M) i długie (L). Nie odpowiadają one jednak określonym kolorom.
Inne komórki w naszym oku reagują na obiekty, które są okręgami lub liniami, a nie mają określonego kształtu. Na przykład, gdy piłka odbija się od ściany, pewne komórki rozpoznają kolor piłki.
Obiekty, które są żółte lub zielone wysyłają promienie do naszej siatkówki. Promienie te stymulują nasze czerwone i zielone czopki. W porównaniu z innymi odcieniami kolorów, te odcienie są uważane za „ciepłe”. Oznacza to, że kiedy patrzysz na żółty obiekt, twój mózg będzie postrzegał ten kolor jako bardziej intensywny. Podobnie, gdy patrzysz na zielony obiekt, twój mózg będzie postrzegał kolor jako mniej intensywny.
Nasza siatkówka zawiera pewną liczbę czopków, które można podzielić na trzy podstawowe typy: krótkie (S), średnie (M). Te typy czopków charakteryzują się stożkowym kształtem. Ogólnie rzecz biorąc, w każdym ludzkim oku znajduje się od sześciu do siedmiu milionów czopków. W rezultacie, większość ludzi ma dużą różnorodność czopków, które są wyspecjalizowane dla różnych zakresów kolorów.
Światło jest załamywane przez pryzmat. Kropelki wody w pryzmacie odbijają światło w różnych kierunkach, powodując jego rozszczepienie na różne kolory. Każdy z tych kolorów jest następnie przedstawiany w kolejności częstotliwości. Z tego powodu kolor obiektu jest zachowany, jeśli jest on umieszczony pod wieloma różnymi źródłami światła.
Nasza siatkówka ma specyficzny obszar zwany fovea centralis, który skupia większość światła przechodzącego przez oczy. W tym obszarze czopki i pręciki pomagają ludzkiemu mózgowi przetwarzać i nadawać sens informacjom wizualnym. Ostatecznie informacje te są przekładane na obraz. Kluczowe znaczenie dla mózgu ma również możliwość kompensacji zmiennych składów widmowych otaczających go obiektów.
