Przedstawiamy materiał opracowany na zlecenie spawanie.info.pl
Skóra gadów ma wiele cech, które odróżniają ją od skóry ssaków. Jedną z głównych różnic jest to, że skóra gadów ma bardzo wrażliwy system mechanosensoryczny. Jej cienka skóra ma znaczny stopień zrogowacenia, a gruczoły skórne są znacznie mniej liczne niż u ssaków. Taki typ skóry jest niezbędny, aby gady mogły przetrwać na lądzie. Ponadto grube i gęste warstwy łusek na jaszczurkach pomagają chronić je przed drapieżnikami. Inne cechy to obecność osteodermy.
Niektóre gady, takie jak krokodyle i żółwie, mają kość skórną w okolicy brzucha. Inne, jak np. gekony, mają znaczne podskórne poduszki tłuszczowe. Oddychanie skórne u gadów jest jednak stosunkowo rzadkie, większość gatunków posiada jedno- lub dwukomorowe serce, a krążenie płucne jest prawie zawsze wykorzystywane. Te gatunki, które mają kompletną architekturę płucną, mogą stosować przezskórną wymianę gazową, choć jest ona rzadziej spotykana u marsupali.
Skóra gada ma gęstą sieć naczyń włosowatych, która ułatwia przepływ krwi i gazów. Brakuje w niej jednak specjalnej pompy oddechowej. Płazy mają serce z komorą, a natleniona krew ze skóry miesza się z odtlenioną krwią z płuc. Niemniej jednak trudno jest określić, czy płazy są w stanie kontrolować naczynia skórne.
Wśród kręgowców skórna wymiana gazowa jest szeroko stosowana, występuje u różnych gatunków, w tym u ssaków, ptaków i ryb. Podczas gdy występowanie tej wymiany gazowej u kręgowców jest w dużej mierze zjawiskiem filogenetycznym, skórna wymiana gazowa jest szczególnie ważna u kręgowców wodnych. Kilka nie-zauropodów również korzysta z oddychania skórnego i jest ono często ważne dla przeżycia nowo narodzonych marsupali.
U niektórych gadów naskórek jest tak gruby, że zapobiega utracie wody. Podobnie gęsta, rogowa warstwa skóry, zwana naskórkiem rogowym, stanowi podstawę dla łusek. Łuski te mogą być zmodyfikowane w grzebienie lub rogi. Mogą być również gruzełkowate. Inną cechą skóry reptilian jest obecność na jej powierzchni zakrzywionej, fałdowatej struktury, zwanej łuską reptiliańską.
Skóra gadów różni się także od skóry ryb, zawiera sieć kości skórnych. Osteodermy występują u krokodyli, mają je także niektóre jaszczurki. Oba te systemy są ważne dla ułatwienia skórnej wymiany gazowej. U gadów naskórek składa się z cienkiej warstwy keratyny, natomiast warstwa rogowa zbudowana jest z wosków ułożonych w błoniaste warstwy.
Łuski nie wchodzą w skład skóry płazów, ale są głównym składnikiem skóry jaszczurek i żółwi. Naskórek tych gadów składa się z naczyń krwionośnych, naczyń limfatycznych i tkanki łącznej włóknistej. W miejscu połączenia łusek znajduje się elastyczny zawias, często występują łuski zachodzące na siebie. Łuski jaszczurek mogą być gruzełkowate, kolce lub płytki.
Wiele płazów posiada tętnicę płucną, która służy jako bypass dla krążenia systemowego. Bocznik w tętnicy płucno-skórnej może pomóc tym zwierzętom oddychać. Niemniej jednak, większość płazów polega na swoich płucach, aby oddychać.
