Artykuł przygotowany z myślą o naszych czytelnikach, dzięki współpracy z wiaranadziejamilosc.pl
Gdańsk to miasto, które rozwinęło się nad brzegiem Wisły. W XIV wieku nadano mu statut miasta, a w XV wieku stał się głównym portem w regionie Bałtyku. Położenie miasta czyniło je ważnym węzłem komunikacyjnym, a port dawał dostęp do innych krajów regionu. Bliskość morza przyciągała kupców i żeglarzy.
Pierwsze osady w Gdańsku pojawiły się na niewielkich płatach mineralnej gleby na fanach aluwialnych, które tworzyły okoliczne podmokłe tereny. Stopniowo rozprzestrzeniały się one w głąb mulistego podłoża. Później osady pojawiły się również na sztucznej wyspie Wyspa Spichrzów. Wraz z rozwojem tych osad, towarzyszył im rozwój spichlerzy, młynów, kościołów i klasztorów.
Jedną z najbardziej widocznych cech Gdańska w okresie średniowiecza była dostępność zasobów naturalnych. Istniały rozległe lasy, które oferowały zwierzynę łowną i różnorodne materiały użytkowe. Kilka zakonów – w tym dominikanie i cystersi – budowało w mieście kościoły i młyny.
Rozwój rolnictwa w Gdańsku był stymulowany w XII i XIV wieku przez szersze kontakty handlowe. W końcu XIV wieku dodatkowym bodźcem do rozwoju lokalnej gospodarki był status miasta jako członka Hanzy.
Poza rolnictwem Gdańsk pełnił również funkcję magazynową. Jego zasoby naturalne dostarczały surowca do budowy twierdz, które powstawały w późnym średniowieczu. Niektóre z podstawowych budynków powstających w powstających twierdzach były wykonane z drewna dębowego, które było cennym materiałem. W XIV wieku miasto zostało skażone metalami ciężkimi, co negatywnie wpłynęło na jego środowisko naturalne.
Kolejnym istotnym czynnikiem wpływającym na osadnictwo i rozwój Gdańska była dostępność szeregu terenów leśnych, które można było wykorzystać do budowy. Ponadto obszar ten charakteryzował się dużym udziałem grzybów koprofilnych, które występowały w wysokich stężeniach. Prowadziło to do ogólnego wzrostu ilości fosforu, azotu i innych składników mineralnych w lokalnych zbiornikach wodnych.
Wydaje się, że najwcześniejsza działalność człowieka w rejonie Gdańska ogranicza się do V wieku, kiedy to obszar ten był zasiedlony w stosunkowo prosty i niezorganizowany sposób. Jednak w X wieku nastąpił wzrost aktywności osadniczej, wzrosła też liczba torfowisk.
Historia miasta obfituje w konflikty zbrojne i spory. W okresie wczesnego średniowiecza ludność Gdańska była poddawana okresowym walkom. Do XIV wieku obowiązywało prawo chełmińskie (Kulm), ustanawiające prawa do przekraczania Wisły i wysyłania produktów do innych części kraju. Prawo to nie zapobiegło jednak takim walkom.
Dziś Gdańsk jest nowoczesnym ośrodkiem akademickim. Założony w 1970 roku Uniwersytet Gdański łączy tradycje dwóch starszych uczelni. Zachowując ich podstawowe wartości, Uniwersytet oferuje studentom wykształcenie w niemal wszystkich dziedzinach wiedzy akademickiej. Jednocześnie dostosowuje swoją ofertę do potrzeb rynku pracy.